معماری منابع انسانی ، حوزه جدیدی در ادبیات مدیریت منابع انسانی است ، که هدف آن ترسیم جنبه های انسانی و برجسته نمودن نقش کارکنان کلیدی در تحقق ماموریت ها و استراتژیهای سازمان است . یکی از مشکلات مهمی که سازمانها با آن روبرو هستند ، مشخص نبودن نقش واقعی منابع انسانی در تحقق ماموریت ها و استراتژیهای سازمانی است .

ترکیب ابعاد کلیدی سازمانها ، با الگوهای شیوه استخدام ، روابط استخدامی و ترکیب منابع انسانی ، منجر به ایجاد یک معماری منابع انسانی ، برای سازمانها می شود .

منابع انسانی خود ثروت و تولید کننده ثروت هستند .

انتخاب منابع انسانی مناسب ،  منجر به یک تناسب خوب بین مدیریت منابع انسانی و چرخه عمر سازمان می شود .

مبنای نظری معماری منابع انسانی ، از مفاهیم اقتصادی ، هزینه ، مبادلات ، نظریه سرمایه انسانی و دیدگاه مبتنی بر منبع استوار است که دیدگاه مدیریت منابع انسانی را با تئوریهای اقتصادی سازمان مرتبط ساخته ، و رویکرد مدیریت سرمایه های انسانی را در سازمان مطرح می کند .

در مدل معماری منابع انسانی ،  انتخاب یکی از اشکال استخدامی به ملاحظات استراتژیک : هزینه ، منفعت ، ارزش آفرینی ، و منحصربه فرد بودن ها ،  بستگی دارد و به ارزیابی ویژگیهای نظام مدیریت منابع انسانی می پردازد .

اهمیتی که منابع انسانی در رشد ، شکوفایی و بالندگی سازمان ها دارند ، توجه روز افزون پژوهشگران را به خود جلب کرده است . نیروی انسانی یکی از با ارزش ترین منابع هر سازمانی محسوب می شود ، و شناخت عوامل موثر بر بهره وری نیروی انسانی ،  ضرورت دارد .

جهان امروز متاثر از عواملی است که  ، دستخوش دگرگونیها و تحولات سریع وروز افزون بوده ، که واکنشهای مناسب ، در برابر تاثیرات محیطی و فرهنگی هر جامعه ، جهت نیل به اهداف از پیش تعیین شده ، نقش بنیادین داشته  و می تواند منشاء تحولات اجتماعی و رویکرد تعالی بخش انسان باشد .

فرهنگ سازمانی ، نشات گرفته از فرهنگ جامعه ، ومتاثر از ارزشها واعتقاداتی است که ،  می تواند نقش وسیع وگسترده ای در فعالیت های انسان ایفا نماید ، در این شرایط بهره وری دانش ، بهره گیری از منابعی است که  ، می تواند بیش از هر چیزی مورد توجه قرار گرفته ، و بعنوان عنصری کلیدی در بهبود فرآیند شغلی ،  و فرهنگ کاری ، ایفا نماید .

بهبود سازمان ،  مستلزم بهبود مستمر کارکنان ،  و بهبود شرایطی است که ، عملکرد کارکنان را  ، غنی می سازد .

دانش ، خمیر مایه اصلی سازمان دانش مدار است ، و این کارکنان توسعه یافته هستند که ، توان تبدیل دانش به محصولات ، کالا  و خدمات ارزشمند را دارند .

برای پرورش منابع انسانی ، آموزش کافی نیست ، بلکه لازم است برنامه توسعه منابع انسانی  ، به صورت برنامه ریزی شده و نظام مند عمل نماید .

 یکی از الگوها و استانداردهایی که ، به سازمان ها کمک می کند تا ، برنامه توسعه کارکنان را ،  استاندارد و نظام دار نمایند و کارکنان نیز در یک فرایند تخصصی تحول یابند، الگوی  P-C.M.M می باشد . از طریق این الگو می توان برنامه های بهبود مستمر سازمان را نهادی ،  و اهداف کسب و کار را دنبال نمود.

مدل P-C.M.M تعهد و الزام اساسی به این دارد که حیطه های فرایند کلیدی ، بهبودها ، خط مشی ها و روش های مربوط به منابع انسانی در کل سازمان  ، و صرف نظر از کارکرد های هر بخش  ، نهادی و دنبال شود .

با توجه به این که الگوی P-C.M.M یک چهارچوب تکاملی برای مدیریت ، و پرورش نیروی انسانی است  ، و همه فعالیت ها از جذب و پرورش تا به کارگیری موثر، منابع انسانی را نظام مند و استاندارد می نماید. ساختار الگوی تعالی قابلیت کارکنان ، رویکرد ایده یاب ، بهبود عملکرد منابع انسانی ، و روش مبتنی بر ارزیابی تعالی کارکنان را تبیین ، و مفاد الگو را با وضعیت هر یک از کارکنان هموار می نماید .